به قلم دکتر هاشمی
بانک مرکزی می تواند از طریق ترکیبی از نظارت، راهنمایی و هماهنگی، نقش مهمی در کمک به بانک ها در جلوگیری از حملات باج افزاری ایفا کند. اقدامات کلیدی که بانک مرکزی می تواند انجام دهد بشرح ذیل است:
1. دستورالعمل های نظارتی و اجرا
اجباری کردن استانداردهای امنیت سایبری: بانک‌های مرکزی می‌توانند مقرراتی را صادر کنند که چارچوب‌های امنیتی سایبری سخت‌گیرانه و اقدامات انطباق را اعمال کنند.
ممیزی و جریمه های منظم: انجام ممیزی های اجباری امنیت سایبری برای بانک ها برای اطمینان از رعایت دستورالعمل ها. عدم رعایت می تواند منجر به جریمه شود و بانک ها را تشویق کند که امنیت را در اولویت قرار دهند.
2. گزارش رویدادها و به اشتراک گذاری اطلاعات
اطلاعات متمرکز تهدیدات سایبری : بانک‌های مرکزی می‌توانند بستری را برای بانک‌ها ایجاد کنند تا اطلاعات خود را در مورد تهدیدات سایبری، روند باج‌افزارها و آسیب‌پذیری‌ها به اشتراک بگذارند. اشتراک گذاری در زمان واقعی به بانک ها کمک می کند تا در برابر تهدیدات نوظهور هوشیار بمانند.
گزارش‌دهی اجباری رویداد: بانک‌ها را ملزم می‌کند تا حوادث باج‌افزار را در یک بازه زمانی مشخص گزارش کنند، که امکان اقدام سریع و پاسخ‌های هماهنگ را فراهم می‌کند.
3. ترویج شبکه های دفاعی مشترک
همکاری بین بانکی: تشویق به همکاری بین بانک ها برای ایجاد یک مکانیسم دفاعی جمعی، به بانک ها اجازه می دهد بهترین شیوه ها و ابزارهای امنیتی را به اشتراک بگذارند.
مشارکت‌های عمومی و خصوصی: برای به اشتراک گذاشتن منابع و اطلاعات، با متخصصین امنیت سایبری و ارائه‌دهندگان فناوری کار کنید تا اطمینان حاصل شود که بانک‌ها به ابزارهای مواجهه با باج‌افزار پیشرفته دسترسی دارند.
4. تاب آوری سایبری و برنامه ریزی احتمالی
چارچوب‌های تداوم کسب‌وکار: بانک‌های مرکزی می‌توانند پذیرش تداوم کسب‌وکار و طرح‌های بازیابی فاجعه‌ای را که بر سناریوهای خاص باج‌افزار تمرکز دارند، ترویج کنند. اطمینان از اینکه نسخه های پشتیبان به طور منظم آزمایش می شوند و آفلاین نگه داشته می شوند، کلید کاهش آسیب باج افزار است.
تست استرس برای ریسک‌های سایبری: آزمایش استرس را به‌طور خاص برای خطرات سایبری، از جمله حملات باج‌افزار، برای ارزیابی انعطاف‌پذیری و قابلیت‌های واکنش بانک اجرا کنید.
5. آموزش و آگاهی رسانی
کمپین‌های آگاهی از امنیت سایبری: بانک‌های مرکزی می‌توانند از کمپین‌های آگاهی ملی یا منطقه‌ای حمایت کنند که مؤسسات مالی را هدف قرار می‌دهند، با تمرکز بر راهبردهای پیشگیری و واکنش باج‌افزار.
برنامه های آموزشی: توسعه و ترویج آموزش امنیت سایبری برای کارکنان بانک در همه سطوح، به ویژه در زمینه های فیشینگ، مهندسی اجتماعی، و شناسایی بدافزار.
6. سرمایه گذاری در هوش مصنوعی و اتوماسیون
سیستم‌های دفاع سایبری مبتنی بر هوش مصنوعی: بانک‌های مرکزی می‌توانند بانک‌ها را تشویق کنند تا با نظارت بر ناهنجاری‌های شبکه و شناسایی رفتارهای مشکوک، سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را که حملات باج‌افزار را در زمان واقعی شناسایی و کاهش می‌دهند، تشویق کنند.
اتوماسیون پاسخ‌ها: سرمایه‌گذاری در ابزارهای خودکار پاسخگویی به تهدید را تسهیل می‌کند و بانک‌ها را قادر می‌سازد تا به سرعت سیستم‌های آلوده را جدا کرده و از گسترش باج‌افزار جلوگیری کنند.
7. تقویت اکوسیستم امنیت سایبری ملی
کارگروه امنیت سایبری: بانک‌های مرکزی می‌توانند با نهادهای دولتی برای ایجاد یک کارگروه متمرکز بر نظارت بر امنیت سایبری سیستم مالی و ارائه اطلاعات متمرکز باج‌افزار همکاری کنند.
راهنمایی در مورد بیمه سایبری: راهنمایی در مورد سیاست های بیمه امنیت سایبری برای کمک به بانک ها برای بازیابی مالی از حملات باج افزار و کاهش قرار گرفتن در معرض خطر ارائه دهید.
با ارائه حاکمیت ریسک در این زمینه ها، بانک های مرکزی می توانند به ایجاد یک اکوسیستم بانکی امن تر که قادر به جلوگیری و پاسخگویی به حملات باج افزار است کمک کنند.